Sobota (4.08.2018 r.)

Gardenia podjada zioła, ale niewiele. Dzisiaj w klatce był tylko biegunkowy kał. Przez cały dzień nie pojawił się mocz.

Gardenia jest dużo bardziej nerwowa. Coraz gorzej reaguje na próby robienia przy niej czegokolwiek. Jest tak otyła, że trudno ją nawet przekładać po to, żeby wymienić podkład, nie wspominając o oczyszczeniu okolic odbytu.

Akrela od czwartku nie otrzymuje już leków na pobudzenie perystaltyki jelit i oby problemy nie powróciły. To szczególnie ważne dlatego, że Akrela w najbliższym czasie musi zostać poddana zabiegowi kastracji. Jej macica jest niezmiennie wyraźnie powiększona, co może być przyczyną poważnych problemów zdrowotnych.

Amalia jest stabilna. Od kilku tygodni utrzymuje bardzo dobrą wagę – 1,350 kg, ale wciąż mam nadzieję, że kiedyś uda nam się dotrzeć do magicznej granicy 1,500 kg.

W j. ustnej u Amalii w miejscu po usunięciu zębów policzkowych jest czysto, natomiast w miejscu po usunięciu siekaczy gromadzi się niewielka ilość ropy/ziarniny. Obecnie przy żuchwie u Amalii nie ma żadnych zmian ropnych (a było ich już kilka), ale cały czas mamy świadomość tego, że Amalia wymaga stałej obserwacji. Poza tym najprawdopodobniej we wrześniu czeka ją przynajmniej korekta górnych zębów policzkowych po lewej stronie.

Aprylis po kilku dniach problemów z perystaltyką jelit, czuje się lepiej, ale wciąż jeszcze dostaje gasprid i metoclopramid. Wielkimi krokami zbliżamy się do kolejnego zabiegu stomatologicznego. Dolne zęby po prawej stronie żuchwy są bardzo nierówne i to może wpływać na pracę układu pokarmowego Aprylisa.

W przyszłym tygodniu u Aprylisa wykonamy kontrolne RTG głowy, aby porównać je z tym wykonanym przed ostatnim zabiegiem usunięcia części zębów policzkowych.

Boski we wtorek wieczorem znowu poczuł się gorzej. Bardzo ciężko oddychał, sapał, w j. nosowej pojawiła się ropa. Tym razem nie było już wyjścia i do leczenia Boskiego wprowadziliśmy zarówno furosemidum, jak i gentamycynę.

W środę Boski poczuł się lepiej. Jest stabilny i oby taki stan utrzymał się jak najdłużej. W końcu to nie pierwsza taka nasza historia…W każdym razie Gnom ostatnio mocno zwraca na siebie uwagę.

U Burbona z uwagi na jego niepełnosprawność i specyficzne ułożenie łap problem stanowi ocieranie się skóry przy tylnych łapach i w okolicy odbytu. W czwartek rozmawialiśmy z Doktorem o wózku dla Burbona oraz dodatkowo o próbie zakładania mu pampersów. Będziemy w tym kierunku działać.

Poza tym Burbon czuje się dobrze.

Coccolino bez zmian. Apetyt i bobki – bardzo słabo. Waga szczęśliwie utrzymuje się na niezmienionym poziomie. Coccolino jest koszmarnie trudnym przypadkiem.

W przypadku Coccolino kontynuujemy dotychczasowe leczenie.

Galatea w czwartek towarzyszyła u Doktora Perdytei, ale szczęśliwie kontrolę zdrowotną zaliczyła na 5.

Jefferson czuje się dobrze. W j. ustnej w zębodołach po zębach policzkowych jest odrobina ropy i ziarniny, ale Jefferson przestał się ślinić. Przetoki przy żuchwie zagoiły się i sytuacja obecnie jest stabilna. Oczywiście Jefferson już zawsze tak jak na królika stomatologicznego przystało, będzie wymagał szczególnej uwagi, ale do takich sytuacji jesteśmy przyzwyczajeni i cieszymy się tym, że dzięki intensywnemu leczeniu, Jefferson daje radę.

Jefferson nadal je tylko papkę, ale je ją samodzielnie – czego chcieć więcej w takim przypadku? 🐰

Jinx (nasz 8-letni senior) cały czas dostaje leki na pobudzenie perystaltyki jelit i niezmiennie jego samopoczucie – apetyt, bobki nie zachwycają. W najbliższym czasie Jinx’a czeka zabieg udrożnienia kanalika łzowego. Byłoby dobrze gdyby ten zabieg udało nam się połączyć z kastracją.

U Kejena zdecydowaliśmy się na wprowadzenie równolegle 3 antybiotyków – do draxxinu dołączyliśmy marbovet (do dłuższego podawania) i gentamycynę, którą będzie otrzymywał maksymalnie przez 7 dni. Być może tym razem Kejen na dłużej rozstanie się ze swoim ropnym katarem (cały czas mamy nadzieję, że ropa u Kejena dotyczy faktycznie wyłącznie j. nosowej, a oskrzela i płuca są czyste, co w teorii potwierdzają RTG i USG klatki piersiowej). Generalnie Kejen czuje się dobrze – ma ładny apetyt, prawidłową wagę, jest aktywny, ale w ciągu kilku miesięcy mieliśmy już 2 albo 3 poważne kryzysy oddechowe, a katar znowu powrócił.

Kołysanka oddechowo jest stabilna. Osłuchowo nic nie budzi wątpliwości, jednak z uwagi na pogodę i jej niedawne bardzo poważne problemy, utrzymujemy u niej podawanie furosemidum oraz penicyliny. W niedługim czasie Kołysankę czeka kontrolne USG klatki piersiowej – może tym razem obraz będzie bardziej optymistyczny niż ostatnio.

Marshall czuje się bardzo dobrze. Po wprowadzeniu penicyliny w j. ustnej u Marshalla nie ma już ropy, ale kanalik łzowy nie wygląda idealnie. Oko znowu lekko łzawi i będziemy uważnie przyglądać się rozwojowi sytuacji. Być może konieczny będzie kolejny zabieg.

Ofelia od poniedziałku przybrała na wadze 5 dag. Wciąż jest dość osowiała, ale jej apetyt się poprawił. Podjada zioła i papkę, a dodatkowo jest dokarmiana ze strzykawki i nie ma nic przeciwko temu. Z uwagi na lekkie przelewanie się w jelitach do leczenia Ofelii dodatkowo wprowadziliśmy marbovet. Poza tym kontynuujemy ornipural i w najbliższym tygodniu wykonamy u Ofelii kontrolne badanie krwi.

W sytuacji stresowej Ofelia ma silniejszy skręt szyi, ale mimo osłabienia jej organizmu, e.c. szczęśliwie się nie rozkręciło.

Perdytea bardzo dobrze zareagowała na oxytet – nie kicha, ma czyste oskrzela i płuca oraz krtań i tchawicę, dlatego póki co  u Perdytei kontynuujemy dotychczasowe leczenie.

Sage najprawdopodobniej w przyszłym tygodniu czeka zabieg usunięcia siekaczy (spod których wydostaje się ropa) połączony z zabiegiem kastracji.

Sheala podczas czwartkowej wizyty u Doktora otrzymała same pochwały. Je, robi bobki, a my odczuwamy ogromną ulgę, że w końcu jest ok.

Snowflake w najbliższych dniach zostanie poddana zabiegowi kastracji. Może kiedy hormony opadną, Snowflake w końcu poczuje się bardziej komfortowo i zacznie ufać człowiekowi.

cdn.